تحليل المساعدات المالية والأسلحة التي قدمتها الولايات المتحدة للكيان الصهيوني في حرب غزة

أخبار مهر، المجموعة الدولية: خلافًا للتكهنات حول الفرق بين الديمقراطيين واليمينيين في تل أبيب، خلال حرب غزة، كانت الولايات المتحدة، أحد الحلفاء الرئيسيين و أنصار النظام الصهيوني في المجالات السياسية، مالياً وسلاحاً. إن تبني إدارة بايدن لمثل هذا الموقف جعل المراقبين الأجانب يعتبرون سياسات البيت الأبيض تجاه حرب غزة هي أحلك نقطة في سجل سياسته الخارجية.

كما أوضح المرشد الأعلى للثورة إنجازات وإخفاقات مؤيدي وأعداء المقاومة الفلسطينية من خلال الإشارة إلى الحرب المستمرة في قطاع غزة خلال جولته خطاب النوروز. وعن دور وموقف الولايات المتحدة في معركة عاصفة الأقصى، قال: “في الأيام الأولى للهجوم الغاشم للنظام الصهيوني على أهل غزة، كان الأمريكيون يسافرون بانتظام، والأوروبيون يسافرون باستمرار”. واحداً تلو الآخر، يرافقون ويدعمون المجرمين الصهاينة، أظهروا وأعلنوا بوضوح؛ ولم يكن الأمر مجرد إعلان، بل أرسلوا أسلحة، وأرسلوا تسهيلات، وقدموا كل أنواع المساعدة. هذا هو ظلمة عالم اليوم؛ نحن نواجه هذا العالم اليوم. وفي إشارة إلى تصرفات الأميركيين، اعتبر آية الله خامنئي نتيجة تبني واشنطن لمثل هذه السياسة مكروهة في جميع أنحاء العالم. وبناءً على ذلك، سنحاول في استمرار هذه المذكرة إلقاء نظرة على المساعدات المالية الديمقراطية للنظام الصهيوني خلال حرب غزة.

کمک‌های مالی- تسلیحاتی

تنها ساعتی پس از عملیات طوفان الاقصی دولت بایدن از اختصاص ۲ میلیارد دلار برای ارسال کمک فوری به اسرائیل خبر داد. در بیستم اکتبر دولت بایدن طرحی ۱۰۶ میلیارد دلاری را برای کمک به متحدان آمریکا در نقاط مختلف جهان اختصاص داد که براساس آن ۱۴ میلیارد برای کمک مالی به رژیم صهیونیستی در نظر گرفته شده بود. با وجود تصویب اولیه این طرح در مجلس سنا اما به نظر می‌رسد رقابت دو جناح ویلسونی و جکسونی در دو حزب جمهوری خواه و دموکرات سبب تأخیر در تصویب این لایحه شده است.

ران کامپیاس در مقاله‌ای برای تایمز اسرائیل نوشت که اختصاص چنین کمک هنگفتی برای اسرائیل صرفاً جهت حفظ برتری رژیم در جنگ غزه نیست؛ بلکه این کمک مالی برای تقویت موضع اسرائیل در جبهه‌ها مختلف در نظر گرفته شد. به عبارت دیگر دولتمردان آمریکایی برخلاف موضع سیاسی‌شان مبنی بر عدم انتقال دامنه جنگ به لبنان یا دریای سرخ، در حال تقویت زرادخانه نظامی و دولت اسرائیل برای گسترش دامنه جنگ در سایر نقاط منطقه هستند.

ارتش صهیونیستی بدون کمک‌های تسلیحاتی آمریکا توان ورود به جنگ فرسایشی را نداشت تمتد>ص>

پیش از آغاز جنگ غزه، میزان کمک‌های نظامی آمریکا به ارتش رژیم صهیونیستی به رقم قابل توجه ۳.۸ میلیارد دلار در سال رسیده بود. به عبارتی دیگر از سال ۱۹۴۸ اسرائیل تاکنون بیش از ۱۵۸ میلیارد دلار کمک نظامی دریافت کرده است. با آغاز جنگ طوفان الاقصی سبب شد تا فصل جدیدی در همکاری‌های نظامی- امنیتی میان آمریکا- رژیم صهیونیستی آغاز شود. به دستور لوید آستین وزیر دفاع آمریکا گروه‌های ضربت آمریکایی با استقرار در ناو جرالد فورد برای پشتیبانی و حمایت از عملیات نظامی اسرائیل در غزه راهی شرق مدیترانه شدند.

همزمان وزارت دفاع آمریکا ضمن تحویل مجدد سامانه‌های دفاعی گنبد آهنین این تضمین را به تل‌آویو تضمین داد که ارسال مهمات، جت‌های جنگنده و مهمات هدایت شونده به سرزمین‌های اشغالی ادامه خواهد وجد. در چهاردهم اکتبر دومین ناو آمریکایی به همراه جنگنده‌های اف-۱۶، اف- ۱۵ و ای- ۱۰ راهی منطقه غرب آسیا شدند. علاوه بر موارد فوق نیروهای دلتا فورس آمریکا ظاهراً در جریان برنامه ریزی و حمله زمینی به غزه حضور میدانی داشته و صرفاً به کمک مالی- مستشاری اکتفا نکردند.

الشكل>

با تشدید انتقادات فعالان و گروه‌های حقوق بشری نسبت به حمایت تسلیحاتی آمریکا از اسرائیل، دولت بایدن دستور العملی برای امنیت ملی صادر کرد که براساس آن از دولت اسرائیل برای عدم استفاه از تسلیحاتی آمریکایی علیه غیرنظامیان براساس قوانین بین‌المللی تضمین کتبی دریافت نماید. با وجود نمایش‌های تبلیغاتی دموکرات‌ها مبنی بر تاکید بر رعایت حقوق بشر در جنگ غزه اما نهایتاً در بیست‌ونهم مارس ۲۰۲۴ بایدن مجوز انتقال میلیاردها دلار جنگنده و بمب‌های پیشرفته به اسرائیل را صادر کرد. پیش از این نمایندگان ترقی خواه مجلس نمایندگان آمریکا مانند برنی سندرز نیز خواستار بازنگری دولت این کشور در قبال قانون انتقال سلاح و ملزم کردن تل‌آویو به رعایت موازین حقوق بشری در میدان نبرد شده بودند.

شریک در نسل‌کشی

به گزارش واشنگتن پست تا هفتم مارس ۲۰۲۴ بیش از ۱۰۰ محموله سلاح از مبدأ آمریکا به مقصد فلسطین اشغالی فرستاده شده است. در جبهه سیاسی آمریکا تاکنون پنج قطعنامه شورای امنیت را به نفع تل‌آویو وتو کرده و اجازه نداده است تا اجماع جهانی برای محکومیت جنایات صهیونیست‌ها و پایان جنگ در غزه شکل بگیرد. واشنگتن حتی زمانی که از حق وتو خود در شورای امنیت سازمان ملل استفاده نکرده، بلا فاصله از غیراجباری بودن قطعنامه این شورا برای رژیم صهیونیستی سخن گفت! نکته جالب توجه آن است که در جریان مناقشه اتمی ایران، مقامات آمریکایی همواره از لازم اجرا بودن مصوبات شورای امنیت سخن می‌گفتند اما تجربه جنگ غزه نشان داد که امنیت اسرائیل برای دولتمردان آمریکایی مسئله‌ای بالاتر از رای شورای امنیت و حتی اعتبار ایالات متحده در جامعه جهانی است.

الشكل>

کمک‌های دولت دموکرات بایدن به رژیم صهیونیستی تنها به ارسال کمک‌های مالی- تسلیحاتی ختم نمی‌شود. واشنگتن با همراهی متحدان اروپایی و عرب خود در منطقه غرب آسیا اقدام به ایجاد حلقه دفاعی در پیرامون رژیم صهیونیستی کرده و به عنوان «نیرو نیابتی» در برابر اقدامات مقاومت در حوزه شرق عربی و شمال اقیانوس هند قرار گرفته است.

به عنوان مثال پس از تشدید عملیات‌های ارتش ملی یمن علیه کشتی‌های وابسته به رژیم صهیونیستی، ارتش آمریکا در غالب دو طرح تشکیل نیروی امنیتی «نگهبانان رفاه» و ائتلاف هوایی علیه یمن سعی کرد تا از منافع تجاری اسرائیل در آب‌های منطقه دفاع کند. اتخاذ چنین رویکرد از سوی آمریکایی‌ها نشان دهنده عدم صداقت آمریکایی‌ها برای پایان یافتن جنگ در غزه و کنترل دامنه تنش‌ها در خاورمیانه است. اتخاذ چنین رویکردی از سوی واشنگتن سبب شده است تا اسرائیل با گذشت شش ماه از جنگ غزه نه تنها برای پایان جنگ عجله‌ای نداشته باشد، بلکه از برنامه ریزی برای آغاز حمله زمینی به منطقه رفح سخن بگوید.

بحر تسخين

برخلاف بیانیه‌های مطبوعاتی و سخنان ایراد شده در نشست‌های خبری به نظر می‌رسد دولت بایدن فعلا اراده جدی برای توقف حمایت از دولت نتانیاهو و ارتش اسرائیل در میدان غزه ندارد. به عبارت دیگر دموکرات‌ها با راه‌اندازی نمایش‌های تبلیغاتی سعی دارند تا خود را حامی مردم غزه نشان داده و با ارسال کمک‌های بشردوستانه رضایت نیروهای ترقی خواه و مسلمانان آمریکایی را جلب نمایند.

همزمان اعضای تیم سیاست خارجی و امنیت ملی آمریکا با هماهنگی لابی‌های مطرح اسرائیل همچون آیپک و جی استریت انواع کمک‌های مالی- نظامی را برای ارسال به سرزمین‌های اشغالی تصویب و وارد فاز اجرایی می‌کنند. سیاست «یک بام و دو هوا» بایدن شاید در کوتاه مدت بتواند بخشی از افکار عمومی را فریب دهد اما در نهایت تداوم این روند سبب آشکار شدن حقیقت و منفورتر شدن دولت آمریکا در پیشگاه جامعه جهانی خواهد شد.